oliebollen bij de barbeque..

Hoogste tijd voor een volgend verhaal voor de weblog. Wat gaat een week snel. Sinds ons kerstfeest is er al weer heel wat gebeurd. We hebben met elkaar oud en nieuw gevierd in ons appartement met oliebollen van Hendrien en een DVD met conferences van Toon Hermans uit 1958. Heerlijk. Het enige dat ontbrak was het vuurwerk. Wel werden we getrakteerd op klokgelui om 12.00 uur. Al met al een sfeervolle en gezellige tijd met elkaar.

Omdat Loes en Emmy met kerst hebben gewerkt, waren ze op nieuwjaarsdag vrij. Heerlijk om even tot rust te komen. Een aantal van ons hebben wat in de lappenmand gezeten en zijn nog herstellende van hoestbuien.

stoombadje

Het is leuk dat we vanuit ons plekje makkelijk naar de oude stad of naar de nieuwe stad kunnen lopen. We genieten ervan om in onze vrije tijd zelf erop uit te kunnen gaan. Er zijn zo veel leuke winkelstraatjes en historische plekjes om te bekijken.

Loes kwam met Hendrien en Linda in een winkeltje, waar ze aan de praat raakten met de verkoopster. Zij was erg geïnteresseerd in het vrijwilligerswerk dat we doen. Hendrien vertelde, dat ze  in een Joods huis werkte in de buurt waar deze vrouw ook bleek te wonen. De verkoopster vroeg ook naar het werk van Loes, maar toen ze hoorde dat dit in Arabisch gebied was, zagen we haar gezicht betrekken. Dit maakt weer eens duidelijk hoeveel pijn, onbegrip en wantrouwen er tussen beide bevolkingsgroepen leeft.

Op Jemima, waar Loes en Emmy werken, is ook uitgebreid kerst en oud en nieuw gevierd. Op oudejaardag was 's middags een van de Nederlandse medewerkers druk in de weer om een enorme hoeveelheid oliebollen te bakken. Traditie bij de Arabieren is om op oudejaarsavond te barbequeën en vuurwerk af te steken. De verschillende tradities gaan prima samen!

Nu we er een paar weken zijn, leren we de kinderen wat beter kennen en raken we meer vertrouwd in het huis. De kinderen zijn vrij ernstig gehandicapt, maar erg lief. Loes werk op een zorgafdeling met 5 kinderen, waarbij ze mag helpen douchen, aankleden en eten geven. Soms een eindje wandelen met één van de kinderen. Met een paar kinderen is het moeilijk om contact te maken. Twee kinderen zijn zowel doof als blind. Als je dan merkt dat kinderen positief reageren op je aandacht, doordat ze gaan lachen of dat je merkt dat ze zich gaan ontspannen, geeft dat veel voldoening. Emmy werkt op het schooltje van Jemima, in een klasje met 5 of 6 kinderen. Op school wordt met de kinderen gespeeld en geprobeerd nieuwe vaardigheden aan te leren. Er worden veel liedjes gezongen en kleine leerspelletjes gedaan. Eten geven en knuffelen hoort ook bij het programma.

Zondag is onze excursie dag en vandaag hebben we met een voor ons bekende Nederlandse gids de City of David bekeken. Een wandeling door de geschiedenis van de tijd van David, de watertunnels van Hiskia en de tempel die in het jaar 70 verbrand is door de Romeinen. Op de herstelde trappen van de tempel hebben we uitkijkend over het Kidrondal en de Olijfberg, gebeden voor de vrede van Jeruzalem.

Loes en Emmy