Drie keer Kerstfeest in Jerusalem.

Heel bijzonder om dat dit jaar hier, in Jerusalem te vieren.
Op Kerstavond zijn we als groep al rond half vijf naar de Oude stad gewandeld.
We hebben daar voorafgaand aan de kerkdienst, een heerlijke falafel gegeten, vlakbij het tempelplein. Ons doel voor die avond was de zangdienst in Christchurch bij de Jaffagate, mee te maken.
Dit was een open, laagdrempelige dienst waar Engelse en Hebreeuwse liederen werden gezongen.
Deze dienst is door verschillende kerken samen georganiseerd.

Kerstdienst in Christchurch

Na de dienst was er op het binnenplein soep, gluhwein en ontmoeting. Er hing een mooie en warme sfeer.
Op eerste Kerstdag zijn we opnieuw naar Christchurch gelopen om de morgendienst mee te maken.
Het was bijzonder omdat er veel aandacht was voor de kinderen en we avondmaal vierden op een manier die wij niet kenden.
We werden namelijk uitgenodigd om voorin te knielen. Vervolgens moest je je hand openhouden en werd de matze in je hand gebroken. We ervoeren op deze manier heel veel eerbied voor het offer van Jezus. Ook was er gelegenheid voor gebed en hebben we elkaar de vrede van God toegewenst.
Mooi om samen met allerlei nationaliteiten, dit feest te beleven.
Thuis hebben we 's avonds bij de maaltijd, met als hoofdgerecht shepherd' s pie, opnieuw stilgestaan bij het heilsfeit dat Hij is gekomen voor Zijn volk en voor ons . We hebben met elkaar hiervoor gedankt  en hadden eigenlijk weer een soort dienst.
De volgende dag nog vol van dit Kerstfeest mochten we weer naar onze werkplek.
We hopen dat we iets mogen doorgeven van wat ons deze afgelopen dagen zo blij heeft gemaakt.

Onze werkplek

Van maandag tot en met donderdag gaan we 's morgens om 7.45 uur aan onze wandeling beginnen.
Eerst zeven trapjes van tien treden, dan door het hek, dan de berg oplopen, puf, puf.
Na een kwartiertje zijn we bij de bushalte.

de traptreden bij ons huis

Bus 72 brengt ons via de Hebronroad, na een half uurtje rijden, naar een Joods huis voor gehandicapten.
Je merkt dat de sfeer onderling goed is. Het tempo ligt een stuk lager dan dat wij gewend zijn.
Wij helpen mee op de activiteitenafdeling en in de keuken.
Op de afdeling is het een komen en gaan van bewoners in electrische rolstoelen en enkelen
die nog kunnen lopen.
Wij helpen bijvoorbeeld mee met borduren, plakken, tekenen, een salade maken, plantjes verpoten en een balspel spelen.
Om 10.00 uur wordt er koffie, thee of chocola gedronken aan een lange tafel en van alles verteld in het Ivriet. Er is veel lol met elkaar. Wij kunnen dit vaak niet volgen.
Wel is er een oudere medewerker die goed Engels spreekt, hij vertaalt belangrijke dingen voor ons.
We zijn onder de indruk van zijn zorg en aandacht voor ieder persoonlijk.
Inmiddels nu we wat langer komen,worden we herkend en dat is leuk.
Een mevrouw vroeg Linda mee naar haar kamer, hieruit blijkt dat men ons gaat vertrouwen.
Bijzonder is het om te zien dat er op een vast moment een rabbijn komt voor een paar jongens om hen te zegenen en de gebeden op te zeggen. Hij bindt de gebedsriemen bij hen om en doet de doosjes op het voorhoofd. Zo worden ze op een volwaardige manier behandeld.
Het is voor ons beiden een leerzame plek waarin we mogen geven maar zeker ook veel ontvangen.

Linda en Hendrien